ITALIË Wie kent Italië niet; al is het maar vanuit de schoolbanken waar, bij het bekijken van de landkaart, de typische laarsvorm direct opviel. Hoewel bijna niemand erbij stilstaat is Italië wijnland nummer drie van de wereld. De wijnproductie heeft een volume van een vijfde van de wereld, waarbij de kwaliteit van de hiervan gemaakte wijnen de laatste 20 á 25 jaar noemenswaardig is toegenomen. Wie veel in Italië komt weet dat bijna elke Italiaan wel iemand in zijn familie heeft die wijn maakt, al is het maar voor eigen gebruik. Ikzelf ken een in Nederland wonende Italiaan, die elk jaar druiven importeert en daarvan een heerlijke fruitige wijn weet te maken. Bij elke maaltijd komt er een grote fles op tafel waarvan de gehele familie mee geniet. Als je Italië in vogelvlucht bekijkt kun je het land opdelen in een twintigtal regionen. In het noordwesten: Lombardije, Ligurië, Piemonte en Valle d'Aosta. In het noordoosten: Emilia-Romagna, Giulia, Fruili-Venezia, Veneto en Alto Adige. De regio Toscane, met als hoofdstad Florence, is bij iedereen bekend en daarbij hoort ook het eiland Elba. In het midden van de laars vinden we Umbrië, Marche, Latium, Abruzzo en het Molise. In het zuiden vinden we het gebied rond Napels en de eilanden Sicilië en Sardinië. De echte wijnliefhebber noemt Italië niet zomaar een laars vol wijn. Daar heeft hij/zij natuurlijk een heel goede reden voor. Vanuit de oude tijden noemden de Grieken het "Oenotria" wat letterlijk wijnland betekent. Overal waar maar een begaanbaar stukje land was werden druivenstokken geplant en met succes, want van het koele Piemonte tot de gloeiende en dorre vlakten van Sicilië werden en worden vele verschillende wijnen gemaakt. Het aantal zonne-uren is zeer uiteenlopend van 2500 in het noorden tot wel 5000 in het uiterste zuiden. Als je bij Zwitserland de Italiaanse grens oversteekt dan valt het je direct op. De typisch Italiaanse onbekommerdheid en luchthartige houding. De wegen worden rommeliger en de huizen staan kris kras in het landschap geplant. Het vrachtverkeer heeft meer tijd dan bij ons, maar de individuele automobilist waant zich ineens een formule 1 -coureur. Het temperament van de mensen en het rustgevende van de blauwe lucht en het wisselende groen van het landschap vinden we ook terug in de wijnen. Over de kwaliteit werd niet getwist want overal was er wijn, altijd al en in voldoende hoeveelheid en waarom zou je jezelf drukmaken. Gelukkig is er de laatste jaren veel gedaan om meer kwaliteit op tafel te zetten. Sinds de wijnwet van 1963 is er meer duidelijkheid gekomen in deze warboel. Men heeft een indeling gemaakt in drie catagorieën volgens het aloude Franse principe. Zo kennen we nu Vino di Tavola, buiten het reglement vallende wijnen uit een DOC-district, een eenvoudige herkomstbenaming zonder kwaliteitseisen. D.O.C. =Denominazione di Origine Controllata, een kwaliteitszegel dat door de wijnboer is aan te vragen bij de wetgever. D.O.C.G. =Denominazione di Origine Controllata e Garantita; dit is momenteel de hoogste kwaliteit en is door een wetswijziging in 1992 nog aangevuld met de aanduiding I.G.T. (Indicazione Geografiche Tipische). Een keuze maken uit de grootste wijnkelder van de wereld is een immens plezier, want per streek zijn er nu toch wel in kwaliteit uitmuntende wijnen die tot de top behoren. De waarde van deze wijnen is ook de Italianen zelf niet ontgaan, want de prijs van een fles kwaliteitswijn is sterk gestegen. Daar komt nog bij dat er vóór de export van deze wijnen toch eerst de eigen markt wordt bevoorraad. Het restant van de topwijnen en het overgrote deel van goedkope doorsneewijnen gaan naar het buitenland. Overigens zijn alle streekgebonden wijnen die ik heb geproefd van goede kwaliteit. Een aantal typisch Italiaanse wijnen:
![]() |
De wijnlanden van de wereld
Frankrijk--Duitsland--Italie--Griekenland--Australie--Nieuw-Zeeland--Chili--Canada--Amerika--Argentinië--Zuid-Afrika